Vijfde generatie Van Boetzelaer werkzaam op Eyckenstein
2017-04
Op 31 augustus 1876 kwam Landgoed Eyckenstein via een openbare veiling in bezit van Elisabeth Charlotta barones van Boetzelaer – Both Hendriksen, weduwe van Mr. Christiaan Willem Johan baron van Boetzelaer van Dubbeldam. Haar zoon Mr. Willem Carel baron van Boetzelaer was, na haar overlijden, vanaf 1878 de eerste Van Boetzelaer die Eyckenstein bewoonde. Nu, bijna 140 jaar later, mogen we ons verheugen in al weer de vijfde generatie Van Boetzelaer die op het landgoed werkzaam is. Een overzicht van de vijf generaties:
1. Mr. Willem Carel baron van Boetzelaer (1845 – 1934) (vanaf 1878 op Eyckenstein)
2. Mr. Otto Maximiliaan baron van Boetzelaer (1891 – 1954)
3. Rutger Wessel baron van Boetzelaer (1918) (huidige eigenaar van Landgoed Eyckenstein)
4. Otto Maximiliaan baron van Boetzelaer (1955) (beheerder van Landgoed Eyckenstein)
5. Matthias Rutger baron van Boetzelaer (1985)
We stellen Matthias graag aan u voor
Op de vraag hoe het voelt om als vijfde generatie op Eyckenstein werkzaam te zijn, geeft Matthias aan dat hij hier met volle teugen geniet. “Het is zoiets moois en daar ben ik best wel een beetje trots op. Ik heb hier ook alle ruimte.” Matthias vindt het mooi dat er zoveel bekend is over de geschiedenis van het landgoed en over de mensen waar hij van afstamt. Hij voelt een sterke verbondenheid met het landgoed en probeert zijn beste beentje voor te zetten met het onderhoud. Er zijn veel verhalen van familieleden bekend en wat zij op het landgoed gedaan hebben. Ook Matthias probeert het mooi te maken voor later, zelfs voor over 100 en 200 jaar, zoals ook zijn voorouders gedaan hebben. Nu worden er bomen gepland die op hun mooist zullen zijn als hij er al lang niet meer is.
Over de gevolgde opleidingen
In het begin was het voor Matthias nog niet helemaal duidelijk welke kant hij op wilde. Dat heeft erin geresulteerd dat hij meerdere studies heeft gevolgd, al dan niet voltooid: MBO Electronica (diploma), HBO Bouwkunde, Tuin- en Landschapsinrichting in Velp en ten slotte een avondstudie Hoveniersopleiding in Houten (diploma). Zijn belangstelling voor HBO Bouwkunde was gewekt, doordat er in die tijd veel aan Eyckenstein was verbouwd. Ook de Tuin- en Landschapsinrichting in Velp was door Eyckenstein ingegeven, door de mooie omgeving. “Ik ging in die tijd vaak samen met mijn vader in het bos werken, zoals bramen trekken.” Hoewel Matthias toen bij de studiekeuzes nog niet de gedachten had om op Eyckenstein te gaan werken, komt alle opgedane kennis natuurlijk wel heel goed van pas.
Werkzaamheden op Eyckenstein
Pas vier jaar geleden, na de opleiding in Velp, is Matthias erover gaan denken om wat op Eyckenstein te gaan doen. “Er kwam toen een voorstel om één dag per week met Born Copijn mee te gaan lopen, die elke vrijdag onderhoud in tuin en park doet”, vertelt Matthias. Doelstelling in Velp was vooral parken ontwerpen, maar nu vindt hij het onderhoud van het park één van de mooiste dingen om mee bezig te zijn. Sinds december 2016 werk Matthias ook op dinsdags op Eyckenstein. Hij begeleidt dan vrijwilligrs van de Zorgboerderij in Maartensdijk. Dat gaat echt heel goed en hij is er zeer tevreden over. Naast de werkzaamheden op het landgoed doet Matthias ook nog wel eens klussen in het huis en aan huizen langs de Eikensteeg. “Eigenlijk zou ik hier wel de hele week willen werken, maar dat gaat niet. Ik zou bijvoorbeeld ook meer bezig willen met houtproductie, de bomen op goede manier verzorgen, zodat er kwalitatief goed hout uit voortkomt.”
Toekomst van het landgoed
Wat betreft de toekomst hoopt Matthias dat het als één geheel behouden zal blijven en niet uit elkaar valt. Hij heeft zich er echter expres nog niet in verdiept, het landgoed is nu ten slotte van zijn opa. Maar hij ziet wel gevaren: “Het kost enorm veel geld om het landgoed draaiende te houden. Eyckenstein heeft veel toegevoegde waarde voor de omgeving. Veel mensen die in het bos wandelen en ervan genieten. Dat kost Eyckenstein wel allemaal geld.” De laatste jaren is er heel veel op Eyckenstein gedaan, aan het park, de gebouwen en in het bos, waardoor het landgoed nu goed voorbereid is op de toekomst. Matthias ziet zichzelf wel zijn hele leven op Eyckenstein werken, dat vindt hij heerlijk.