Hoe het Landgoed Eyckenstein verging in coronatijd
2020-09
Was u ook zo benieuwd waarom al dat wc-papier werd ingeslagen toen de coronapandemie uitbrak? Wij kwamen daar al vrij snel achter. In dit artikel leest u hoe het Eyckenstein in coronatijd verging.
De coronacrisis heeft ook voor het landgoed (evenals voor andere natuurgebieden) grote gevolgen gehad. Heel veel mensen gingen niet meer naar kantoor, maar moesten thuis werken. Omdat ook hun eventuele partners en kinderen thuis bleven, kregen mensen veel meer behoefte om regelmatig aan de drukte thuis te ontsnappen. Ze trokken massaal de bossen in. Ook in de bossen van Landgoed Eyckenstein zagen we dat er veel ‘nieuwe’ mensen waren, die een ander soort gedrag vertoonden en blijkbaar nog niet wisten hoe ‘het hoort’ in het bos. Het aantal loslopende honden nam schrikbarend toe, ondanks de duidelijke bordjes bij de ingangen van het landgoed. Als we ze op hun loslopende honden aanspraken, ontlokte dat soms meteen een opgestoken middelvinger, een scheldpartij of een heftige discussie. Landelijk hadden natuurbeheerders en BOA’s (de toezichthouders in natuurgebieden) hun handen vol aan dit soort gedrag.
Otto van Boetzelaer, beheerder van Landgoed Eyckenstein, heeft in mei overleg gevoerd met de provincie Utrecht en de RUD (die de BOA’s levert). Gespreksonderwerpen waren onder andere de grote druk op de natuurgebieden en de BOA’s in de coronatijd, maar ook de verwachte toenemende drukte in de komende jaren. Dit heeft namelijk grote gevolgen voor de natuur, de veiligheid van bezoekers, de onderhoudskosten van het landgoed, de verantwoordelijkheid van de beheerder enz.
En dan dat wc-papier. Vanaf het begin van de epidemie lagen er overal in het bos wc-papiertjes en zakdoekjes. Was dit een al te letterlijke uitleg van het overheidsadvies: “Gebruik papieren zakdoekjes om uw neus te snuiten en gooi deze daarna weg”? En werd het landgoed opeens als openbaar toilet gebruikt? Ons is het nu duidelijk waar al dat ingeslagen wc-papier naartoe ging. Onze nieuwe gasten waren blijkbaar in de veronderstelling dat er een opruimdienst zou zijn die dat verder wel zou oplossen. Maar die opruimdienst bestaat niet, zo’n dienst kunnen wij ons niet veroorloven. Het is net als met alle afval, neem het mee en doe in een prullenbak. De natuur kan er niets mee.
Hoewel het nog steeds drukker is dan voorheen, is de extreme drukte gelukkig een beetje voorbij.