Rutger Wessel baron van Boetzelaer overleden

2021-09

Op 13 augustus is onze vader, grootvader en overgrootvader Rutger Wessel baron van Boetzelaer overleden. Hij mocht de zeer hoge leeftijd van 102 jaar bereiken. In vogelvlucht leest u hieronder wie hij was.

 

Jeugd

Rutger Wessel werd op 23 november 1918 geboren in De Bilt. Zijn ouders waren Otto Maximiliaan baron van Boetzelaer en Ursula Cunera barones van Boetzelaer-van Asch van Wijck. Hij groeide op op huize Zwanenburg in Dinther. Daar werd in 1921 zijn broer Zeger geboren. Rutger trok veel op met de jongens in de omgeving en had er een geweldige jeugd.

Na het voltooien van de HBS in Den Bosch in 1938 studeerde hij een jaar in Delft. Na de mobilisatie in 1939 volgde hij in het leger de officiersopleiding. Vanuit Kralingen heeft hij het bombardement van Rotterdam zien gebeuren. In 1940, tijdens de oorlog, begon Rutger de studie Bosbouw in Wageningen en liep daarvoor stage op de Hoge Veluwe. De studie heeft hij echter moeten onderbreken en pas na de oorlog kunnen vervolgen.

Tijdens de oorlog huisvestten zij op Zwanenburg vier Joodse onderduikers, die de oorlog overleefden. En ook Rutger zelf moest soms onderduiken, om niet in Duitsland te worden tewerkgesteld. In december 1944 kwam zijn broer Zeger bij Raalte om het leven, toen hij als verzetsman in een vuurgevecht met Duitse militairen betrokken raakte.

 

Naar Eyckenstein

In 1946 brak er een nieuwe periode aan. Rutgers ouders verhuisden van Dinther naar Landgoed Eyckenstein. Hijzelf kwam bij een bosbedrijf op de Veluwe te werken. Het viel hem zwaar om zijn goede vrienden in Dinther te verlaten. Na het overlijden van zijn vader in 1954 besloot Rutger om het beheer volledig in eigen hand te nemen. Hij had daar in Wageningen voor gestudeerd en deed het met grote toewijding.

Rutger trouwde in 1951 met Anna Elisabeth barones van Lawick. Tot aan het overlijden van zijn vader woonden ze in Oosterbeek, waarna ze naar Eyckenstein verhuisden. Samen kregen ze vier kinderen: Otto, de tweeling Wendela en Beatrijs en ten slotte Lex .

 

Beheer Eyckenstein

Rutger werkte altijd hard om het landgoed draaiende te houden: bosvakken plantklaar maken, inplanten, snoeien, dunnen en rooien; onderhoud aan paden; onderhoud aan gebouwen regelen en afspraken met pachters en huurders. Voor het vele zware werk maakte hij gebruik van zijn Willys Jeep met aanhanger. Naast al dit werk had hij enorm veel administratie te doen. En dat alles nog zonder computer.

Een bijzonder drukke tijd was de periode tussen Sinterklaas en Kerst, met de verkoop van kerstbomen. Het was begonnen met één kerstboom, een grote boom voor de kerk in Tienhoven, maar door mond-tot-mond-reclame groeide dit uit tot een jaarlijkse campagne met honderden klanten. Rutger reed de hele maand af en aan in de Jeep met aanhanger om kerstbomen van allerlei maten bij het huis voor de verkoop af te leveren, zowel met als zonder kluit. Rutgers vrouw Elisabeth regelde de hele dag de verkoop aan huis, later geholpen door de kinderen.

Halverwege de jaren zestig kwam de nieuwe tuinman Jan Loos, die behalve in de moestuin en om het huis ook in het bos meewerkte. Eveneens vanaf die tijd kreeg Rutger hulp van de door de ANWB georganiseerde landgoedkampen. Om de week kwamen vrijwilligers in het zomerseizoen helpen met de boswerkzaamheden en als wederdienst konden ze het weekend kamperen. In de jaren tachtig liepen deze kampen ten einde.

Naast zijn werk op Eyckenstein had Rutger ook nog nevenwerkzaamheden. Zo zat hij vanaf 1954 in het Waterschap Maartensdijk, waar hij na vier jaar Heemraad (lid van het dagelijks bestuur) werd. Regelmatig had hij vergaderingen of ging hij sloten schouwen, om te controleren of deze nog wel voldoende water konden afvoeren. Ook was hij 34 jaar lang bestuurslid van de Rijwielpadenvereniging Gooi & Eemland.

 

Verliezen

In 1977 overleed Elisabeth op 53-jarige leeftijd en bleef Rutger alleen achter: vier opgroeiende kinderen en een landgoed dat onderhouden moest worden. Dit betekende het einde van de kerstbomenverkoop. In 2004 verloor hij zijn dochter Beatrijs op 47-jarige leeftijd.

 

Vanaf 1993 nam zijn oudste zoon Otto steeds meer van het beheer van het landgoed van hem over. Op 13 augustus is Rutger op Eyckenstein overleden.

Altijd leefde Rutger in de vaste overtuiging van de spoedige wederkomst van de Here Jezus Christus.