Deborah Versluis-van Boetzelaer zet zich in voor Eyckenstein

2023-12

Nu de vierde generatie Van Boetzelaer die Eyckenstein beheert, wat op leeftijd begint te komen, is het heel mooi dat een jongere telg taken begint over te nemen.

 

Deborah Versluis-van Boetzelaer (dochter van Otto van Boetzelaer en de vijfde generatie vanaf de aankoop van het landgoed) begon ruim een jaar geleden met het op papier zetten van het beleid van Landgoed Eyckenstein. Zij is een oudere zus van Matthias, die al veel langer werkzaamheden voor Eyckenstein doet. Ondertussen ligt er een prachtig beleidsstuk. Voor ons een reden om u met Deborah kennis te laten maken.

 

Deborah stelt zich voor

“Ik ben Deborah en ik ben 40 jaar. Ik woon met mijn man en drie kinderen in Bilthoven. Hiervoor hebben we in Utrecht gewoond en een poos in Sydney en nu zijn we weer terug waar ik ongeveer vandaan kom. Mijn eerste tien jaar ben ik opgegroeid in Wijk bij Duurstede en toen zijn we verhuisd naar Eyckenstein.” Hoe was het om als kind vanuit de stad naar het landgoed te verhuizen? “Het was natuurlijk fantàstisch, wonen op Eyckenstein! Als kind heb je veel ruimte om te spelen en te doen. Maar als tiener vond ik het wel lastig dat ik overal verder weg van woonde. Dan heb je natuurlijk niet meer zo’n behoefte om te spelen, maar wil je gewoon met je vrienden afspreken.”

Deborah heeft orthopedagogiek gestudeerd in Utrecht en is na haar studie als gezinsvoogd in de jeugdhulpverlening terechtgekomen. Dat was een heftige baan, zegt zij, waarvan zij veel heeft geleerd. “Je ziet echt een kant van de samenleving die je in je dagelijks leven niet tegenkomt.” Na terugkomst uit Australië heeft zij ook nog als pleegzorgwerker gewerkt.

Pas op volwassen leeftijd is Deborah zich wat meer in Eyckenstein gaan verdiepen. “Eigenlijk toen we weer terug waren [uit Sydney] en een beetje geland waren, toen wilde ik er ook graag wel wat meer van weten. Dat merk je denk ik als je eigen leven in een wat rustiger vaarwater zit, dat je misschien ook wat meer de ruimte krijgt, van: ‘Hee, waar komt mijn familie vandaan?’ En nu ik er wat meer van weet, merk ik dus ook dat ik me er veel meer mee verbonden voel.”

 

Over Deborahs huidige rol voor Eyckenstein

“Mijn vader is full time bezig met het beheer. Maar hij wordt inmiddels ook al ouder. Dus ik heb op een gegeven moment aangegeven dat ik het ook wel heel leuk zou vinden om daar wat meer in te doen. Dus ik loop nu als het ware met mijn vader mee. Eind 2022 / begin 2023 heb ik ook een beleidsplan geschreven. Daarvoor heb ik gepraat met mijn vader, maar ook met zijn broer en zus. En dat was deels om het beleidsplan te schrijven, maar het hielp mij ook heel erg om een overzicht te krijgen van wat er nou speelt.” Deborah vervolgt: “Wat ik leuk vind, is dat zij alle drie aangaven: ‘Natuur is heel belangrijk’. Maar om dat te onderhouden, is er wel geld nodig. En helemaal als je meer natuur op plekken wil creëren.”

 

Het beleidsplan

Hoe ziet het beleidsplan eruit? Deborah: “Wat ik heb geprobeerd, is om het zo te schrijven dat het voor geïnteresseerden leesbaar is, ook voor de buitenwereld.” Wat beschrijf je in het bedrijfsplan? Deborah: “Eigenlijk de grote lijnen: wat is ons doel? En dat is dan natuurbehoud en behoud van cultuurhistorisch erfgoed. En van allebei natuurlijk ook de ontwikkeling. Behoud van cultuurhistorisch erfgoed betekent ook, zoals de restauratie van de grafkelder, dat je eventueel stukjes restaureert en dat soort dingen. En dat het beleefbaar blijft. Daar zijn we op uitgekomen, dat dat de drie pijlers zijn.” Samengevat dus: Natuur, Cultureel erfgoed en Beleving. Met dat laatste denken we met name aan de recreanten. Deborah: “En dan beschrijf ik kort een aantal projecten die we doen om de natuur te versterken en cultuurhistorisch erfgoed, dus waar we mee bezig zijn. En ik geef een kort financieel overzicht, waarmee denk ik andere mensen ook kunnen zien dat het niet gratis is. Dat er wel iets binnen moet komen om het te kunnen onderhouden.”

 

Komende tijd

Wat gaat jouw betrokkenheid bij Eyckenstein de komende tijd voor jou betekenen? “Ik hoop wel dat ik projectmatig steeds meer dingen van mijn vader kan overnemen. Maar ik merk dat het best lastig is, omdat de projecten allemaal al lopen en mijn vader zo veel contacten heeft. Dus het is lastig om nu echt al dingen uit zijn handen te halen. Maar als projecten op een gegeven moment in een volgende fase komen en er nieuwe contacten moeten worden opgestart, dan zou het goed zijn als ik die opstart zou kunnen maken, met mijn vader die meekijkt.”

Ten slotte nog de vraag wat jouw sterke kanten hierin zijn. Deborah: “Ik hou van schrijven. Dus ik denk dat dat echt een aanvulling is. Zoals het schrijven van zo’n beleidsplan. En ik hoop dat mijn sterke kant is dat ik communicatief goed ben. Dat heb ik ook geleerd met mijn oude baan. Daarin kwam ik heel veel verschillende soorten mensen tegen. Ja, dus ik denk dat ik sociaal en communicatief vaardig ben, dat dat mijn sterke kanten zijn. […] Verder denk ik dat het echt een plus is dat ik jonger ben, dat kan best wel weer een aanvulling zijn, denk ik.”

 

We wensen Deborah heel veel succes met haar werkzaamheden de komende tijd!