Alle  generaties  van  deze  families  die  eigenaar  van  Eyckenstein  geweest  zijn,  op  volgorde:

• Familie  Gerobulus
• Familie  Van  Poolsum
• Familie  Swaving  (alleen  afgesplitste  delen  van  het  landgoed)

Johannes  was  de  zoon  van  Roelant  Jansz  Gerobulus  en  Elisabeth  Schipmans.  Vader  Roelant  was  goudsmid,  oud-kameraar  en  schepen.  (In  het  Rijksmuseum  staat  nog  een  zilveren  wijnkroes  die  Roelant  in  1629  in  Utrecht  gemaakt  heeft.  De  wijnkroes  is  gemaakt  van  zilver  dat  Piet  Heyn  op  7  september  1628  op  de  Spaanse  Zilvervloot  veroverd  had.)

Ook  de  grootvader  (dus  de  vader  van  Roelant)  heette Johannes  Gerobulus.  Hij  leefde  van  1540  tot  1606  en  was  een  bekende  "Dienaer  des  Goddelichen  Woorts"  in  achtereenvolgens  Emden,  Tergast,  Vlissingen,  Harlingen,  Deventer,  Harderwijk  en  ten  slotte  Utrecht,  waar  hij  stierf.  In  de  Synode  van  Dordrecht  in  1574  was  hij  afgevaardigde  vanuit  Vlissingen.  Zijn  vrouw  was  Johanna  Roelants.  Samen  kregen  ze  voor  zover  bekend  een  dochter  Sara,  getrouwd  met  Cornelis  van  Emelenbrouck,  predikant  in  Maartensdijk,  en  een  zoon,  de  hiervoor  genoemde  Roelant.

Johannes  Gerobulus  (nu  hebben  we  het  weer  over  de  zoon  van  Roelant)  werd  in  1617  leerling  bij  het  goud-  en  zilversmidsgilde  en  trad  in  1632  als  meester  tot  dit  gilde  toe.  In  1640  en  1641  was  hij  bij  het  gilde  keurmeester  voor  het  zilver.  Op  10  augustus  1642  besloten  Gedeputeerde  Staten  om  Johannes  Gerobulus  tot  muntmeester  te  benoemen,  als  vervanger  van  de  in  dat  jaar  overleden  Nicolaes  van  Daell.  Met  ingang  van  10  oktober  1643  zou  hij  met  zijn  werkzaamheden  beginnen.  Tot  die  tijd  zou  de  weduwe  Van  Daell  de  munt  blijven  bestieren.  Tijdens  zijn  muntmeesterschap  woonde  Johannes  Gerobulus  op  de  westzijde  van  de  Neude  in  Utrecht.  Het  is  niet  duidelijk  of  het  hier  de  ambtswoning  van  de  muntmeester  betrof.  Onder  zijn  muntmeesterschap  verhuisde  de  munt  van  de  Sacksteeg  naar  een  nieuw  pand  in  het  Sint  Caeciliaklooster.

Johannes  Gerobulus  is  tot  1662  muntmeester  gebleven.  Hij  is  in  1679  overleden  en  op  15  augustus  in  de  Regulierskerk  in  Utrecht  begraven.

Johannes  trouwde  in  1643  op  ongeveer  38-jarige  leeftijd  met  Geertruijt  van  Berck  (dochter  van  Nicolaas  van  Berck  en  Isabella  van  Heurn).  Uit  hun  huwelijk  zijn  minstens  tien  kinderen  voortgekomen,  waarvan  er  vele  op  jonge  leeftijd  of  zelfs  als  zuigeling  stierven.  Later  geboren  kinderen  werden  dan  weer  naar  deze  jong  overleden  kinderen  vernoemd,  zoals  dat  in  die  tijd  veel  gedaan  werd.  Geertruijt  overleed  in  1706.

Eén  van  deze  tien  kinderen  was  Geertruyd  Gerobulus,  die  van  1657  tot  1720  geleefd  heeft.  Geertruyd  Gerobulus  is  getrouwd  met  Egidius  van  den  Bogaart,  predikant  in  Leerdam.  Voor  zover  bekend  hebben  Egidius  en  Geertruyd  één  zoon  en  vijf  dochters  gekregen:  Justus,  Sara,  Ysabella,  Johanna  Elisabeth  en  Regnera.  In  1707  is  Egidius  overleden,  terwijl  zijn  vijf  kinderen  nog  niet  de  volwassen  leeftijd  bereikt  hadden  (zie  verder  bij  familie  Van  Poolsum).

Twee  dochters  van  Geertruyd  Gerobulus  en  Egidius  van  den  Bogaart  (zie  hiervoor)  zijn  getrouwd  met  twee  zonen  uit  het  geslacht  Van  Poolsum:  Isabella  van  den  Bogaart  met  Dirck  Abraham  van  Poolsum  (advocaat  in  Utrecht)  en  Regnera  van  den  Bogaart  met  Justus  van  Poolsum  (schout  van  de  Lange  Ruyge  Weyde).

Uit  een  boedelscheiding  uit  1721,  na  het  overlijden  van  Geertruyd  Gerobulus,  blijkt  dat  het  landgoed  (dat  toen  al  de  "hofstede  Yckensteyn"  genoemd  werd)  voor  1/3  deel  aan  Dirck  Abraham  van  Poolsum  toebedeeld  werd  en  voor  2/3  deel  aan  Justus  van  Poolsum.  Hiermee  ging  het  landgoed  over  van  het  geslacht  Gerobulus  naar  het  geslacht  Van  Poolsum.  Op  nog  uit  te  zoeken  wijze  is  uiteindelijk  ook  het  laatste  1/3  deel  bij  Justus  van  Poolsum  terecht  gekomen.  In  een  boedelscheiding  uit  1735  staat  dat  de  twee  dochters  van  Justus  van  Poolsum,  Sandrina  Gerarda  van  Poolsum  en  Johanna  van  Poolsum,  samen  (onder  andere)  "twee  derde  parten  van  hofstede,  met  61  mergen  lands"  toebedeeld  krijgen.  Een  "derde  part  van  hofstede  met  61  mergen  lands"  werd  aan  Justus  van  Poolsums  tweede  vrouw  Johanna  Christina  van  Wyck  toebedeeld.  (Een  'hofstede'  was  een  buitenplaats.  Een  'mergen'  is  hetzelfde  als  een  'morgen'  en  staat  gelijk  aan  de  hoeveelheid  land  die  men  in  één  morgen  kon  ploegen,  ongeveer  0,85  hectare.)