Beginblad | |
Parkbos | |
Indeling | |
Het huidige parkbos, dat meteen achter het landhuis ligt, is een ontwerp van de bekende tuinarchitect Leonard Anthony Springer. Voordat dit park aan bod komt, kijken we eerst terug in de geschiedenis. - Rechtelanenstelsel (vóór 1781) Het parkbos is tevens het gedeelte van Eyckenstein dat niet voor publiek opengesteld is. U vindt dat terug op de kaart.
|
|
Rechtelanenstelsel (vóór 1781) | |
In de tijd van voordat de familie
Eyck op Eyckenstein kwam wonen, bestond
de omgeving waarschijnlijk nog grotendeels
uit heide- en
stuifzandgebieden. Ergens in die periode is
er om de toenmalige herenboerderij heen
een rechtelanenstelsel aangelegd. Van oude kaarten
weten we hoe dat eruit gezien moet
hebben. Zo'n vijftig meter ten noorden
van de huidige vijver lag een oost-west
geörienteerde dwarslaan, de zogenaamde Beukendwarslaan.
Nog wat noordelijker lag evenwijdig een
tweede dwarslaan, de zogenaamde Eikendwarslaan.
Tot 1800 lag tussen het huis en de
Beukendwarslaan (gedeeltelijk over de huidige
vijver heen) de moestuin van Eyckenstein.
Op de aquarel
van Eyckenstein in 1799 is de moestuin
goed te zien. In 1800 is (ondertussen
in de tijd van familie Eyck) deze
moestuin naar het noorden verplaatst, tussen
de twee dwarslanen in. Hier is hij
tot 1881 in gebruik gebleven.
|
|
Sterrenbos (vanaf 1781) | |
Adriaan Hendrik
Eyck heeft (in het rechtelanenstelsel) ten
noorden van de Eikendwarslaan een sterrenbos
aangelegd. Dat was een bos met evenwijdig
twee noord-zuid gelegen paden en daardoorheen
twee diagonaal gelegen paden. Eén van
de twee noord-zuid gelegen paden werd de
Grote Huislaan genoemd. Dit model wordt
een sterrenbos genoemd. De Beukendwarslaan en
de Eikendwarslaan en meer noordelijk gelegen
rechte paden zijn toen nog wel in
gebruik gebleven.
|
|
Sterrenbos 1790
|
Sterrenbos 1816 |
Bovenstaande kaartjes tonen
duidelijk hoe het sterrenbos (de rode
lijnen —) er in verschillende tijden
uitgezien heeft. Midden onderaan (rode
blokje) ligt het landhuis. De onderste
gele lijn (—) is de Beukendwarslaan en
de bovenste gele lijn is de
Eikendwarslaan. De Groene lijn (—) is de Eikensteeg
en de paarse lijn (—) de Grote
Huislaan. Het op één na bovenste
huisje rechts van de Eikensteeg is boerderij
de Tolboom.
|
|
Gotische brug (1840) | |
Maurits Jacob Eyck heeft op verschillende manieren het landgoed verfraaid. Zo heeft hij achter het huis een vijver gegraven vrijwel op de plek waar die nu ook nog ligt, maar toen nog een stuk smaller. Het water stroomde vanuit het bos en vanaf het oosten achter het huis langs door deze vijver naar de sloot die langs huidige Dorpsweg ligt, naar het westen. Waar het water bij de Dorpsweg uitkomt, had hij een waterval gebouwd. Over de uitgang van de vijver heeft Eyck een mooie Gotische brug gebouwd, waar hij zelf een aquarel van gemaakt heeft. Deze brug bestaat nu niet meer.
|
|
|
|
Kaart van 1872 | |
Van
een bezoeker van deze webstede
ontvingen we een plattegrond van de
omgeving uit een oude militaire kaart
(uitgave 1910). Op de uitgaveinformatie
staat te lezen: "Verkend in 1872.
Hersien in 1906". Hierop is
onder de letters "ein" van
"Eyckenstein" de moestuin te zien.
Ondanks de vermelding "hersien"
moet dit dus nog de situatie van
1872 zijn.
Te zien is dat er nu en soort vijver gegraven is, de halve cirkel. Deze is ook al op het tekeningetje tekeningetje uit 1832 te zien. De Eikendwarslaan is niet meer weergegeven en lijkt dus niet meer in gebruik te zijn. Eyckenstein is in de blauwe ring terug te vinden. De rode weg die van links naar rechts langs het huis loopt, is de Dorpsweg. De stippellijn is de gemeentegrens tussen Maartensdijk en De Bilt. Rechts van Eyckenstein is een groepje van drie gebouwen. De twee onderste zijn het Koetshuis en de Oranjerie. Van het derde gebouw is niet bekend wat het geweest is. Daar zijn geen gegevens van bekend.
|
|
|
|
|
|
Park naar ontwerp van Leonard Springer | |
In 1882/1883 is in opdracht van Mr. Willem Carel van Boetzelaer door de later bekend geworden Nederlandse tuinarchitect en dendroloog Leonard Anthony Springer (1855 - 1940) een park ontworpen voor het gebied meteen achter het huis. Enkele jaren later is het ontwerp uitgevoerd. De tuin zou het mooist zijn geweest tussen 1910 en 1930. Het parkgedeelte is zo'n 12 ha groot en is evenals het landhuis niet voor publiek opengesteld. Met zijn ontwerp heeft Springer in 1885 een zilveren medaille gewonnen op de Internationale Tentoonstelling in Parijs. Het park staat in z'n geheel op de lijst van Rijksmonumenten. Het ontwerp van Springer was helemaal in Engelse landschapsstijl, met golvende lijnen, doorzichtige boompartijen, groepen heesters, grasvelden en waterpartijen. Het lanenstelsel is duidelijk doorbroken om meer vergezichten, ruimtewerking en openheid te krijgen. De vijver van voor die tijd is vergroot en heeft een andere vorm gekregen. Met de gebogen lopende paden, is het telkens weer een verrassing wat er om de bocht te zien is. Eyckenstein was Springers eerste grote opdracht. Hij was in zijn tijd zeker niet de enige met zijn ontwerpstijl. Kenmerkend voor hem was echter dat hij de oude situatie in het klein naast zijn ontwerpen weergaf. Springer hechtte heel veel belang aan de natuur in een park. Rond 1900 ontstond er een nieuwe ontwerpstijl met meer rechte lijnen en hegjes en meer gericht op het gebruik door mensen voor bijvoorbeeld sport. Springer heeft daar met zijn ontwerpen niet goed in mee kunnen en ook niet mee willen komen. Een uitgebreide beschrijving van het leven en werk van Springer is in 2002 verschenen in het boek "L.A. Springer". Tegenwoordig is er als gevolg van wijzigingen en begroeiing wat minder van het oorspronkelijke ontwerp te herkennen. Sommige oude verdwenen lanen verraden hun vroegere bestaan alleen nog door de loop van een rij oude eiken. Sinds begin deze eeuw wordt er echter gewerkt aan het herstellen van parkelementen. In het tweede decennium zijn er grootschalige herstelwerkzaamheden met behulp van provinciale en Europese subsidie uitgevoerd. Hieronder ziet u een afbeelding van het ontwerp van deze in die tijd meest invloedrijke architect. Het opschrift op het ontwerp luidt: "Ontwerp voor Veranderingen
op Eyckenstein |
|
|
Klik hier voor een vergroting: - 730 kB (grote beeldscherpte) - 240 kB (minder grote beeldscherpte) |
Bron:
Speciale
Collecties, Bibliotheek Wageningen Kopiëren van deze foto is niet toegestaan, tenzij met uitdrukkelijke toestemming van Bibliotheek Wageningen |
|
Rechts van het landhuis zijn op het ontwerp het Koetshuis en de Oranjerie te zien. Leonard Springer heeft dit ontwerp en zijn ontwerpen van vele andere tuinen overgedragen aan de Bibliotheek Wageningen, waar ze nu beheerd worden door afdeling Speciale Collecties. Tot die andere ontwerpen behoort ook dat van de toenmalige tuin van Roverestein, dat ten oosten aan Eyckenstein grenst. |
|
In augustus
2008 werden we benaderd door een bezoeker van
de webstede die enkele foto's had
gevonden op de zolder van het huis
dat zij gekocht hadden van één van
de nakomelingen van
Mr. Willem Carel
van Boetzelaer. Wij waren zeer verrast
toen bleek dat één ervan een foto
uit 1905 was waarop een stuk van
het kort daarvoor aangelegde park te
zien is. Tot dan toe wisten we
niet eens dat er foto's van het
park uit
die tijd bestonden. De gevonden foto
geeft een indruk in hoeverre het
ontwerp nauwgezet uitgevoerd is of niet. Er
blijken enkele kleine verschillen te zijn
tussen het ontwerp en de foto, maar
grotendeels komen ze wel overeen. Blijkbaar
heeft Mr. Willem Carel van Boetzelaer
het grasveld op de foto na een tijdje
dicht laten groeien, want zijn kleinzoon
Rutger
Wessel van Boetzelaer heeft dat gedeelte
alleen maar met bomen begroeid gekend.
Op de rechter afbeelding is te zien
hoe de foto ongeveer genomen is.
|
|
Foto uit 1905 (door Francis Kramer)
van Eyckenstein.
|
De pijl geeft aan vanuit welk punt
en in welke
|
Rechts ziet u het parkgedeelte
weergegeven op een topografische kaart
van tussen 1908 en 1929.
De rode weg onderaan is de
Dorpsweg en het rode rechthoekje is
Eyckenstein. Te zien is dat de
Engelse landschapsstijl zich verder naar
het noorden uitstrekt dan op de
tekening van Springer te zien is.
Hoogstwaarschijnlijk is er in een
later stadium onder leiding van
Springer een uitbreiding van het park
gekomen dat niet op het ontwerp staat.
|
|
Leonard Springer speelde ook wel met de natuur. Zo heeft hij ergens in het park een veldje met zogenaamd doorgeschoten eikenhakhout aangelegd. Maar in werkelijkheid heeft hij twee of drie boompjes tegelijk in één plantgat gezet, zodat de nu volwassen bomen strak tegen elkaar aan staan en met elkaar vergroeid zijn. Het lijkt daardoor alsof het één boom is met meerdere uitgelopen stammen.
|
|
Voorbeeld van zogenaamd eikenhakhout
|
Voorbeeld van zogenaamd eikenhakhout
|
Springer
heeft in
de rechter marge van zijn ontwerp de oude situatie
weergegeven. Dat gedeelte van zijn
tekening staat hiernaast afgebeeld. Dezelfde
vormen zijn herkenbaar op de
topografische kaart hierboven. De rode stip is het
Eyckenstein,
|
|
Overblijfselen van de eerdere fases | |
In het huidige park en ook ten noorden
daarvan zijn op sommige plaatsen enkele
of dubbele rijen van hele oude bomen
te vinden, waarvan in eerste instantie
niet duidelijk is waarom die daar staan.
Pas met de kennis van de ontwikkelingen
vóór het park van Springer wordt duidelijk
wat de betekenis van deze bomen geweest
is. Het zijn een aantal beuken van
de Beukendwarslaan en enkele eiken van
de Eikendwarslaan van het rechtelanenstelsel
en een rij larixen van de noordoostelijk
diagonaal van het sterrenbos. Zelfs
zijn er nog stukken laan uit het
rechtelanenstelsel in het huidige bos in
gebruik. Ook
de Grote Huislaan uit het sterrenbos, of
mogelijk ook zelfs nog uit het rechtelanenstelsel,
is nog volop in gebruik, maar
wordt tegenwoordig Grote Laan genoemd.
|
|
|
|